Ik vind gezond leven heel belangrijk. En ik dacht altijd dat ik zo’n moeder zou worden die alles vers zou bereiden, dat ik alles zelf ging bakken zonder suiker, alleen maar healthy dingen in huis je kent het wel. Nou daar komt dus precies niks van terecht, haha! Dat hele koken en bakken is veel minder geworden, vooral sinds baby nr. 2 er is. Ik heb er geen tijd meer voor helaas. Nee ik zeg het verkeerd, ik maak er geen tijd meer voor. Ik ga toch wel voor gemak heb ik gemerkt. Nog steeds is onze basis heel gezond, maar hysterisch voorkomen dat mijn kinderen suiker binnenkrijgen doe ik niet.
En misschien is dat maar goed ook. Ik heb er sinds ik moeder ben veel over nagedacht en heb mijn mening over suiker en kinderen bijgesteld. Ik wil nogmaals benadrukken dat het geen officiële theorie is, maar gewoon mijn mening. Een tijd geleden heb ik een post geschreven over drank en drugs in combinatie met kids, en voor suiker geldt eigenlijk hetzelfde. Als je het verbiedt wordt het alleen maar aantrekkelijker. Denk maar eens aan jezelf als je weer eens op dieet gaat…dan mag je niks dus wil je alles! En als je gewoon heel chill met eten omgaat gaan er soms uren voorbij dat je niet eens aan snacken denkt.
Het is niet zo dat ik alleen maar chemische troep in huis heb, in tegendeel zelfs. De meeste snoepjes die ik haal zijn van Ekoplaza en ja daar zit suiker is, maar niet ook nog eens een hele bende chemische troep. Maar goed, voorkomen dat je kind chemische ellende binnenkrijgt kan je niet. Daarom mogen Zoë en Vic alles proeven (zolang het veilig is) waar we ook zijn. Ik maak er nooit een speciaal ding van en alles is oké. En als we in een pretpark zijn en een prachtige suikerspinnenkraam zien staan, dan mogen ze dat proeven. Ik wil voorkomen dat ze het als iets speciaals of een beloning gaan zien, ik wil het alles behalve interessant maken. Ik behandel heel veel voedingsmiddelen een soort van ‘gelijk’. In onze maatschappij wordt eten vaak geassocieerd met iets gezelligs, of een beloning of als troost. Het kost me moeite en het gaat ook zeker wel eens mis, maar ik probeer heel erg om niet te belonen of troosten met voeding. Ik wil dat ze eten als iets normaals zien, dat het altijd beschikbaar is en vooral met voeden als doel. De gezelligheid van eten moet hem zitten in het met elkaar aan tafel zitten en niet perse in het je vol eten. En belonen kan ook met een extra verhaaltje en troosten met een dikke knuffel en bijvoorbeeld een knappe pleister. Anders dan is ze straks 15 en heeft de persoon waar ze een crush op heeft met een ander gezoend en moet ze meteen een bak ijs leeg eten als troost. Want dat is heel zwart wit gezien wat we onze kinderen leren als je een snoepje aanbiedt als troostmiddel. Ik hoop dus dat Zoë een dikke knuffel bij me komt halen als ze liefdesverdriet heeft;). En nogmaals: bij mij gaat het ook vaak mis hoor uit automatisme. En ik koop Zoë ook zeker wel eens om met wat lekkers, ik ben ook maar een mens;). Maar ik probeer hier wel zo bewust mogelijk mee om te gaan. Ze mogen van mij (in normale hoeveelheden) wat lekkers, gewoon omdat we daar zin in hebben en al goed hebben gegeten, niet omdat ze zich lief gedragen.
Ik merk bij Zoë heel erg dat het werkt. Wij kunnen gewoon een snoeppot in huis hebben staan zonder dat ze de hele dag zeurt om een snoepje uit die pot. Tuurlijk zitten die dagen er ook wel tussen, maar over het algemeen gaat het heel goed. Ik heb wel als regel dat ze eerst de basis moeten eten voor ze aan het snoep gaan beginnen. Niet omdat snoep speciaal is, maar omdat het niets doet voor je ‘honger’. Zo leg ik het uit aan Zoë. Ik check ook altijd bij haar of ze honger heeft of zin. Zo leer ik haar dat als ze honger voelt je iets moet eten wat helpt tegen de honger. Dus een boterham, cracker, banaan of appel. Dat zijn de voedzame opties die ze tot nu toe geleerd heeft;). Anders wordt het wel heel onoverzichtelijk voor een kind van 3. En ze is oprecht net zo blij met een boterham als met een snoepje op dat moment. Tuurlijk vindt ze snoep lekkerder, dat mag ook. Maar ze snapt wel heel goed dat je gewoon moet eten om te groeien en dat je daarna best wat lekkers mag als je daar dan nog een plekje voor hebt in je buik.
En tuurlijk is Zoë net als alle andere kinderen dol op snoep en ijs is al helemaal een feestje, maar het is bij ons thuis dus niet een dingetje en ik heb er zelden heftige strijd over met haar. Ik hoop dat dat zo blijft!
Ik ben heel benieuwd hoe jullie omgaan met suiker en snoepen, let me know!!
Liefs!
