Budget-tip!

Sinds ik moeder ben is er heel veel veranderd in mijn leven. Iets wat denk ik alle ouders wel herkennen is dat je opeens veel minder tijd hebt. En veel moet je plannen. Ik heb het altijd al fijn gevonden, maar sinds ik kinderen heb is het een soort van ‘MOETEN’ geworden: VOORRAAD! Niks maakt mij zo chagrijnig al misgrijpen…Je kind heeft opeens intense spuitluiers: luiers op. Heb je eindelijk een moment gevonden om je haar te wassen: shampoo op. Kids na een stranddag in bad met haar vol zand en klitten: crémespoeling op. Bergen met was: wasmiddel op. Nou, dat zijn voor mij toch echt kleine nachtmerries;)! (First-world-problems, i know). Het leven is al druk genoeg (in je hoofd), sommige shit moet je gewoon op orde hebben zonder dat je daar al te veel over na hoeft te denken. Vind ik dan. Want ‘even’ met kleine kinderen naar de winkel lukt vaak niet.

Één van de meest gestelde vragen..!

Daar is hij dan hoor…eindelijk de eerste blogpost over mijn nieuwe huis! Zoals jullie misschien wel hebben kunnen zien en lezen vond ik de hele verhuizing in combinatie met verbouwen, 2 kleine kids, werk en weinig opvang best wel pittig. Vandaar dat de blogs op zich hebben laten wachten. Het huis is nog lang niet zoals ik wil, maar het begint ergens op te lijken. Na maanden in de troep te hebben gezeten, waar echt geen einde aan leek te komen (te moe, te druk, geen zin, je kent het misschien wel), kan ik met trots zeggen dat alle dozen zijn uitgepakt en opgeruimd, haha! Nog steeds vind ik het moeilijk om alles netjes te houden en meteen op te ruimen, maar goed, dat is een procesje;). Komt goed. Alles heeft nu in ieder geval een plek en dat scheelt de wereld.

Hallo Nieuwe Fase!

Een hele nieuwe fase…zeg dat wel! Men wat een heftigheid, haha! Ik dacht dat verhuizen en verbouwen pittig was, maar deze hele start van de basisschool periode gaat me echt wel aan het hart. En tuurlijk weet ik dat het goed komt, daar twijfel ik niet over. En het heeft ook zeker heel veel positieve kanten, maar dit begin vind ik moeilijk.

Maximaal rammelende eierstokken!

Echt, HOE DAN!?!! Ik snap er helemaal niks van. Zwanger zijn is mega niet mijn lievelingshobby en we zijn maximaal moe en druk, maar die rammelende eierstokken blijven maar aan staan en het houdt me bezig! Waarom is dat? Ik weet en voel aan alles dat het ontzettend niet verstandig is om op dit moment in ons leven aan een derde kindje te denken en juist nu denk ik de hele dag aan baby’s. Zo raar. En het is niet omdat het nu niet kan dat ik het daarom graag wil, want zo werkt dat niet met kinderen. Je wil het of je wilt het niet. Dat geldt voor mij in ieder geval.