Even ‘echte’ tijd met je kids, dat is zo fijn. Ik heb al vaker gezegd dat ik het heel belangrijk vind om met je kinderen te praten. Ik doe dit dus al vanaf hun geboorte. Ik moet natuurlijk wel eerlijk bekennen dat het een stuk gezelliger wordt op het moment dat ze ook wat terug gaan zeggen;). Maar ik ben er echt heilig van overtuigd dat Zoë en Vic er straks zo aan gewend zijn om met ons te praten dat het makkelijker voor ze is om hun gevoelens te uiten. En dat is iets wat ik ze zo ontzettend gun. Ik hoop dat ze het gevoel hebben dat alles bespreekbaar is en dat ze alles aan ons durven te vertellen.
Met een kind van drie heb je natuurlijk nog geen diepgaande gesprekken, maar ik bespreek wel verschillende thema’s en emoties met haar. We hebben elke dag minstens één moment dat we echt even tijd maken om te kletsen. Tuurlijk praat ik de hele dag met de kinderen, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. Gewoon een momentje dat je echt even bewust luistert naar wat je kind te vertellen heeft. Niet meteen zelf gaan praten en invullen, maar echt even wachten op wat je kind vertelt. Op de dagen dat ik thuis ben heb ik meestal twee keer per dag zo’n bewust momentje. ’s Ochtends tijdens het thee en koffie drinken bespreken we altijd even wat we gaan doen de hele dag en kletsen we over wat ons bezig houdt. Nu is dat bijvoorbeeld vaak kerst, maar het kan ook bijvoorbeeld de speelzaal zijn, frozen, het potje, een boekje of een seizoen zijn. Eigenlijk alles wat voorbij komt in een peuter leven. Ik laat haar lekker kletsen en ik haak in op wat ze zegt. Heel gezellig is dat.
En standaard elke avond voor ze gaat slapen spreken we de dag door. Ze gaat ook niet slapen voor dat is gebeurd. Als ik heb gewerkt vertel ik in kindertaal wat ik heb gedaan en wat ik leuk vond en we kletsen over wat zij heeft gedaan. Ik vraag aan haar hoe ze zich voelt over dingen, wat ze minder leuk vond aan de dag en we sluiten vaak af met wat ze het allerfijnst vond. En daarna vertel ik haar altijd dat ik heel veel van haar hou en dat ze nooit mag vergeten dat ze het allerleukste en liefste meisje van de hele wereld is. Zo hoop ik dat ze met een heel fijn en positief gevoel in slaap valt.
En voor straks hoop ik natuurlijk dat ze me altijd blijft vertellen hoe haar dag was, wat er op school gebeurt is, wat ze ervan vindt etc. Ik denk dat je op deze manier heel veel informatie kan krijgen over hoe het nou echt met je kind gaat. Ik ben dus ontzettend van plan om dit ritueel er voor altijd in te houden :). Al snap ik natuurlijk wel dat je een puber niet meer echt in bed legt, maar dan vinden we ongetwijfeld een ander moment op de dag.
Mijn eigen moeder heeft ook altijd met ons gepraat, zonder een vervelende zeurende bemoeial te zijn. Want dat zijn toch vaak de woorden die pubers gebruiken om hun ouders te omschrijven. En tot op de dag van vandaag bespreken wij alledrie (mijn broer, ik en mijn zusje) nog alles met mijn moeder. En daar hoop ik dus ook op:). Het kan dus!
En misschien blijkt later dat het bij ons niet gewerkt heeft, maar ik geloof er zo ontzettend in dat ik het meer dan de moeite waard vind om het te proberen. Ze zullen er sowieso niet slechter van worden en op dit moment merk ik aan alles dat ze er heel erg van genieten. En ik ook :)!
Ik ben heel benieuwd of jullie ook van dit soort momentjes hebben en op hoe jullie die momenten inrichten. Wie weet kan ik weer een nieuw ritueel toevoegen:). En doe je dit nog niet dan zou ik zeggen: probeer het eens een keertje uit en laat me weten wat je bevindingen zijn!
Liefs ♥♥♥
