Tijd voor jezelf, heb je dat nog?

Tijd voor jezelf…ik heb nooit in de gaten gehad hoeveel tijd ik voor mezelf had toen ik nog geen moeder was. Ik heb wel altijd geweten dat ik tijd voor mezelf heel belangrijk vond en ook echt nodig had. Toen ik nog geen kids had vond ik altijd dat ik het heel druk had en had ik het gevoel dat ik heel veel sociale en werkgerelateerde verplichtingen had. Ik wilde ook graag 4 of 5 keer per week sporten, op tijd naar de kapper, mijn nagels en mijn gezicht netjes (laten) verzorgen, elke dag geschoren benen, je kent het wel. Wat kon ik daar toch druk mee zijn, haha! Toen bestonden mijn dilemma’s uit uit eten met je vriend of met vriendinnen? Wel of niet nog een fles wijn? Wel of niet sporten? En één of twee avonden uit in het weekend? En nu…? Nu mis ik die simpele dilemma’s die ik toen als best wel lastige dilemma’s zag wel eens;).

Dikke vette TIP!

Een dikke vette tip van mij voor jullie:)! Voor de mensen die mij al wat langer volgen of die mij persoonlijk kennen is het waarschijnlijk wel duidelijk dat ik alles behalve het perfecte plaatje ben. Ik vind het enorm belangrijk dat iedereen netjes verzorgd de deur uit gaat, maar dat vind ik iets anders dan het perfecte plaatje. Bij mij (helaas, wil ik wel 1 x in mn leven) geen blokjes buik, geen perfect gefönde haren en absoluut geen huis zonder stofplukken. Onze outfits zijn -vind ik zelf- heel erg leuk, maar het zijn geen designer items. Gewoon leven vind ik ook belangrijk. Ik wil niet de hele dag bang zijn dat er een vlek op mijn dure kleding komt. Ik heb zeker wel een aantal items in mijn garderobe waar ik voor gespaard heb, maar geen overdaad aan designer hier thuis. En dat is prima.

Zijn wij compleet?

Zijn wij compleet? Met deze vraag ben ik de laatste tijd veel bezig. Ik hoor het veel om me heen: “we zijn zo compleet met baby nr. 2 erbij”. Ik heb dat gevoel dus totaal niet. Als ik ergens weer een baby zie is mijn eerste gedachte: Ooooohhhh ik wil ook weer! En dat vind ik raar, want tegelijkertijd klaag ik de hele dag over de drukte en moeheid. En ik moet er niet aan denken om weer zwanger te zijn. Voor mijn gevoel ben ik nog steeds niet hersteld van mijn vorige zwangerschappen, haha!

Een tweede zwangerschap: net zo bijzonder of niet?

De mensen die mij een beetje kennen weten dat zwanger zijn niet echt mijn ding is. Maar het gevoel dat ik graag een broertje of zusje voor Zoë wilde overheerste op een gegeven moment toch wel. Maar dat ik er nou zin in had kon ik niet echt zeggen;).

Ik weet niet waarom, maar ik denk de laatste tijd heel veel na over mijn zwangerschappen. Het lijkt wel alsof het nu pas een beetje begint in te dalen dat ik echt twee kinderen heb. Klinkt een beetje raar natuurlijk, want ik ben toch echt al ruim drie jaar moeder. Maar je leeft zo in een roes, soms vind ik het maar moeilijk te beseffen allemaal. Alsof het niet over mezelf gaat.

Nummer 1 tip babyvoeding :)!

Lieve mensen, ik wil heel graag mijn absolute nummer 1 tip qua babyvoeding met jullie delen!! Toen ik zwanger was van Zoë en nog alle tijd van wereld had dacht ik dat ik alle voeding zelf zou bereiden. Ik heb dat in het begin ook zeker geprobeerd. Ik weet niet of het aan mijn kookkunsten lag, maar ze at er bijna niks van. En ook niet als mijn vriend het had gemaakt en hij kan oprecht heel lekker koken. Dus op een gegeven moment zijn we er maar mee opgehouden. Zoë vond alle potjes en hapjes (probeerde ze dan wel zoveel mogelijk biologisch en ‘vers’ te kopen) veel lekkerder. 

Er is maar één grote liefde…;)

Er is maar één grote liefde en dat is papa…Ik heb het natuurlijk over Zoë. Ze is echt een mega papa’s kindje. Alles met papa is leuk. Zijn er meer moeders van dochters die dat herkennen?

Vaders zijn natuurlijk ook heel erg leuk. Ze zijn sterk, in voor wilde spelletjes, zien vaak nèt iets minder gevaar dan moeders…Dat laatste geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar bij ons is dat in ieder geval wel zo. En Tommie werkt fulltime, dus als hij thuiskomt is het volle bak punten scoren bij de kids.

Happy New Year!

Happy New Year!! Daar ben ik weer hoor. Het heeft even geduurd, sorry daarvoor. Maar goed, twee kinderen, heel veel ander werk, je kent het wel ;)!

Maar OMG! Ik heb wel even goed nieuws om het jaar mee te beginnen. We hebben een huis!! Ik moet wel eerlijk bekennen dat het niet meteen ons droomhuis was, maar soms moet je gewoon even realistisch zijn;). Ik dacht altijd dat als je eenmaal de stad verlaat je ‘alles’ kan kopen wat je maar wilt. Ik had het idee dat we er qua ruimte enorm op vooruit zouden gaan. Nou valt dat in deze tijd en markt toch echt nog wel even tegen. En als je dan iets vindt wat er helemaal op lijkt, word je meteen weer mega overboden. Zo niet leuk!